Wanneer stuur je een hond door naar een dierenarts, en wat kan je zelf doen?
Iedere trimmer(ster) komt wel eens voor verrassingen te staan als je honden op de tafel krijgt die wat mankeren, alleen kun je er de vinger niet precies opleggen.
Met dit verhaal probeer ik iets meer duidelijkheid te verschaffen wat je als trimmer(ster) tegen kunt komen en wat je hier het beste mee kunt doen, of doorsturen naar een dierenarts.
Hotspots
Wat we vaak genoeg tegen komen zijn hotspots bij honden, deze hotspots kunnen zich zeer snel verspreiden en voordat je het weet is een plek van 1cm uitgegroeid tot 30 a 40cm in omvang.
Meestal ontstaat dit bij honden met langere vachten en onderwol die ontzettende jeuk hebben ergens op hun lichaam, ze gaan dan likken en bijten en dit kan zover gaan dat het gaat bloeden.
Je voelt het meestal al dat de haren vrij nat en plakkerig aanvoelen, en als je de rug van je hand erop legt voel je de hitte ervan af komen. Dit is dus een oppervlakkige huidontsteking, maar als je daar niets aan doet kan het zich dieper gaan manifesteren.
Ga je dan in de vacht op de huid kijken zie je een rode tot zeer rode geïrriteerde plak zitten.
Wat je als trimmer het beste kunt doen is de haren die erop staan goed kort scheren, zuurstof is nog altijd de beste genezing bij hotspots.
Als je die plaats geschoren hebt ga je de hotspot goed ontsmetten, dit kan met badedas groen, betadine of een ander middel wat niet agressief reageert op de huid, maar wel goed ontsmet.
Daarna de plek goed drogen, meestal doet de zuurstof die er nu bij kan wel de rest van het genezingsproces.
Heeft de hond toch nog jeuk kun je ook Acederm erop spuiten.( alleen wordt de huid en vacht erop heen wel geel van kleur) dit helpt ook zeer goed voor de jeuk en genezing van de hotspot.
Wel moet je de hond gaan controleren op vlooien, maar ook oormijtinfecties kunnen hotspots veroorzaken, dus zorg ervoor de je achterhaald waar de hond jeuk van heeft.
Komt er echter al pus tevoorschijn en heeft de hond meerdere hotspots, stuur dan de hond door naar een dierenarts zodat die een antibioticazalf kan voorschrijven.
Ook komen wij regelmatig gezwellen en bultjes tegen, zeg dit altijd tegen de klant en stuur ze door naar de dierenarts.
De meeste eigenaren hebben hier meestal geen weet van, maar omdat wij trimmers zo lichamelijk aan de hond werken komen wij ze meestal wel altijd tegen.
Meestal zijn het teven die niet gesteriliseerd zijn, en hebben op hun melklijsten dikwijls knobbeltjes staan die je voelt.
En bij het ene ras komt het erger voor als bij het andere ras, maar meld het altijd naar de eigenaar toe.
Oormijt is ook een veel voorkomende probleem wat we vaak tegen komen bij honden, de oormijt veroorzaakt een behoorlijke ontsteking van de gehoorgang. Het bruine of bruin/zwarte oorsmeer dat vaak in de oorschelp zichtbaar is zegt niets over de aanwezigheid van deze parasiet, maar daaraan kun je het meestal wel zien. Honden laten meestal slecht zien dat ze ziek zijn en dat geldt ook voor een oormijtinfectie. Sommige honden laten zien dat ze jeuk aan hun oren hebben, schudden met hun kop, krabben aan hun oren of schuren met de kop over de grond. De meeste honden vertonen echter geen symptomen waardoor een infectie soms jarenlang niet opgemerkt wordt.
Maar meestal ruik je het wel, als je twijfelt kun je altijd je neus gebruiken, honden met oormijtinfecties hebben meestal een aparte lucht in hun oren hangen, deze geur is best wel sterk, als je dit eenmaal geroken hebt vergeet je het niet, en zo kom je er ook achter dat er een oormijtinfectie bezig is.
Het grootste probleem is dat oormijt een chronische oorontsteking veroorzaakt en het trommelvlies kan beschadigen waardoor bacteriën door het trommelvlies in het middenoor kunnen dringen en een acute - of chronische middenoorontsteking veroorzaken.
Bij een acute middenoorontsteking loopt de hond plots met een scheve kop of kan helemaal niet lopen, of de hond loopt als iemand die teveel gedronken heeft.
Zie je dit in je trimsalon doe zelf niets en stuur de klant direct door naar de dierenarts. Ook kan de hond agressief worden van de pijn die de hond heeft. Het aangetaste oor wordt het laagst gehouden. Vaak loopt het dier cirkels en valt regelmatig om door aantasting van het evenwichtsorgaan. Indien vanuit een acute middenoorontsteking ook het binnenoor wordt aangetast, is de hond plotseling ernstig ziek, kan gaan braken en wil niet eten.
Een (chronische) middenoorontsteking is helaas moeilijk te herkennen. Sommige honden hebben pijn bij het openen van de bek en weigeren harde brokjes te eten. Vloeibaar voedsel lukt meestal wel. Het schudden met de kop na een hapje eten kan ook een symptoom zijn. Andere honden gaan meer speekselen door beschadiging van een zenuw in het middenoor. Sommige honden gaan meer reutelen doordat er ontstekingsvloeistof in de keel komt via de buis van Eustachius. Het is een pijnlijke aandoening die lastig te diagnosticeren is. Voorkomen is hierbij absoluut veel makkelijker dan genezen!
Wat je kunt doen als je dit verkoopt in je trimsalon is deze hond behandelen met Stronghold® (selamectine) Dit is een makkelijk toe te dienen pipetje dat leeggemaakt wordt op de huid in de nek. Het werkt een maand lang (lang genoeg om alle mijten die uit de eitjes komen te doden) en verspreidt zich via het huidvet. Het werkt ook tegen vlooien en wormen.
Of wat je ook kunt gebruiken is Gold Dust oorpoeder van Dezynadog, dit is te verkrijgen krijgen bij Jetty v/d Hulst, van dit product heb ik ook al goede recensies gelezen.
Cheyletiella-mijt
Hier wil ik toch iets meer aandacht aan besteden, omdat veel trimmers deze mijt over het hoofd zien.
Zowel honden en katten kunnen besmet worden met de Cheyletiella-mijt. De mijt leeft in de oppervlakkige huidlaag, maar kan bij ernstige schilfervorming ook tussen de schilfers leven. We denken dan vlug dat de hond een droge huid heeft en dat dit de oorzaak van de schilfers is. De mijten klitten hun eieren vast aan de haren. Besmetting vind plaats door direct contact, maar de mijten kunnen ook overgedragen worden door luizen, vlooien en vliegen.
De ziekte is erg besmettelijk. Vooral jonge dieren zijn gevoelig, maar ook oudere dieren kunnen besmet worden. Cocker Spaniëls, poedels en langharige katten kunnen asymptomatische(In deze fase vertoont de hond geen ziekteverschijnselen) dragers zijn. Dit betekent dat ze wel de mijt bij zich dragen, maar er zelf niet ziek van zijn. Wel kunnen zij op deze manier andere dieren infecteren.
Sommige dieren hebben helemaal geen jeuk, andere dieren barsten van de jeuk. De huid ziet er bij de meeste dieren rustig uit, maar het kan zijn dat er wat kleine wondjes, bultjes of rode plekjes aanwezig zijn. De mijten zijn redelijk groot en zouden met een vergrootglas in de vacht van uw dier gezien kunnen worden, ze noemen het ook wel eens wandelend roos, want als je heel goed kijkt zie je de schilfers bewegen.
Cheyletiellose is heel goed te behandelen. Niet alleen het dier dat de Cheyletiella-infectie heeft moet behandeld worden, maar alle andere dieren in huis moeten ook behandeld worden.
Omdat Cheyletiella zeer besmettelijk is, is het zeer onwaarschijnlijk dat uw andere dieren niet geïnfecteerd zijn. Daarnaast kan een ogenschijnlijk gezond dier drager zijn van de mijt en zo een continue infectiebron voor uw andere dieren zijn.
Ook het huis of de omgeving waar de dieren wonen moet behandeld worden. Dit kan gebeuren met Flea Zero, een poeder dat je kunt, zonder gevaar, strooien in uw huis.
Om je hond of kat te behandelen hebben je een heel goed product : Stronghold, een pesticide die je in de nek kunt druppelen. 1 pipet met 1 maand tussentijd doet de job.
Als je een hond in de trimsalon krijgt die je verdenkt van deze mijt, twijfel niet en was de hond met vlooienshampoo, laat er die even intrekken.
Cheyletiella is een zoönose, dat wil zeggen dat het ook besmettelijk is voor de mens. In 20 - 40 % van de gevallen waarbij een huisdier Cheyletiella heeft, wordt ook de mens besmet. Bij de mens zijn de eerste verschijnselen meestal rode plekjes op de armen en romp. Dus krijg je als trimmer spontane bultjes op de armen(en die komen snel) ga er dan vanuit dat de hond besmet is met deze mijt, en stuur die door naar de dierenarts .Meestal valt de jeuk erg mee. Als het dier behandeld wordt gaan over het algemeen de huidklachten bij de mens ook over. Zo niet, dan is het verstandig om toch even langs uw huisarts te gaan.
En vergeet niet je trimsalon te ontsmetten en je kleren meteen in de kookwas te gooien ,voordat je in contact komt met je eigen huisdieren en mensen.
Uitvloeiing uit de neus
Vaak genoeg komen we ook honden tegen die een uitvloeiing uit de neus laten zien, dan hebben we het hier niet over doorzichtig vocht maar over groen/geel/witachtige en bloederige uitscheidingen.
Dit zie je vaak bij oudere honden en honden met een zwakke weerstand, dit kan verschillende oorzaken hebben, maar dit gaat meestal gepaard met bacteriën in de longen of neus en allergieën .En wat te denken van grasaren in de neus.
Kieswortel abcessen kunnen soms doorbreken naar de neus. Geen dikke wang dus, maar een snotneus.
Bij hondenrassen met een lange neus worden ook regelmatig schimmels in de neus gezien. Deze schimmels veroorzaken veel pijn (de hond is sloom en eet slechter), en soms heftige bloedneuzen
Zo ook de Hondenziekte (ziekte van Carré) begint meestal met neusuitvloeiing, ook tumoren en poliepen in de neus, natuurlijk kan het meerder oorzaken hebben.
Krijg je deze honden in de trimsalon, stuur die altijd door naar een dierenarts, want dit probleem kan gaan escaleren als er niets aan gedaan wordt, maak dit ook goed duidelijk aan je klanten, want die denken vaak dat de hond alleen maar een verkoudheid heeft opgelopen.
Daarna je trimsalon goed ontsmetten i.v.m overdrachtelijke ziektes.
Vaginale uitvloeiingen
Ook komen wij in contact met teven die vaginale uitvloeiingen hebben, bij pups zien we wel eens de juveniele vaginitis, sommige pups hebben een groengele vaginale afscheiding. Deze juveniele vaginitis veroorzaakt meestal weining ongemak, al kan zich in het haar bij de vulva een korst vormen.
Wat je de mensen als raad mee kunt geven is dat ze de schaamstreek schoonmaken met een lauw zout water oplossing of een mild en sterk verdund ontsmettingsmiddel. Meestal verdwijnt de aandoening spontaan bij de eerste loopsheid.
Als de eigenaar merkt dat de hond slomer is of zich anders gedraagt stuur ze dan door naar de dierenarts.
Ook volwassen teven kunnen vaginitis krijgen, meestal lekken ze hun vulva heel vaak schoon en is de vagina vaak rood en ontstoken.
Stuur die door naar de dierenarts.
Baarmoederontsteking of pyometra is een levensbedreigende aandoening, ze ontstaan in de dagen, weken of maanden na de loopsheid.
Het eerste teken dat op een baarmoederinfectie wijst, is de afscheiding van slijm na de loopsheid. Op dat moment is de teef nog gezond, maar in haar baarmoeder hebben zich slijmproduceerende cellen vermeningvuldigd.
Er zijn twee vormen van baarmoederontstekingen, de open pyometra waarbij je dus gele pusachtige uitscheiding uit de vulva ziet komen, en dus duidelijk te zien. En zo heb je ook de gesloten pyometra, daarbij hoop de etter zich op in de baarmoeder, waarbij de symptomen zich sneller ontwikkelen. Mogelijke symptomen zijn een verhoogde dorstgevoel ( maar dit hoeft niet) vaker plassen en behoefte aan meer rust.
Als trimmer moeten wij hier altijd op voorbereid zijn en meteen de klant door sturen naar de dierenarts, vertrouw je het niet of weet je het niet zeker kun je de klant altijd beter voor de zekerheid doorsturen, want het is gewoon een levensbedreigende aandoening, beter een keer voor niets naar de dierenarts sturen als te laat doorsturen.
Aandoening reuen
Het meest voorkomend probleem bij de reuen is Balanoposthitis oftewel infecties van de voorhuid en penis, iedere trimmer kan dit verschijnsel van reuen die groen/gele afscheidingen staan te druppelen op je trimtafel, de ene meer als de ander.
Een reu produceert normaal gezien een cremeachtige, geel glijmiddel( smegma) onder de voorhuid. Bij jonge honden wordt soms zoveel smegma geproduceerd dat het uit de voorhuid druipt, dit druipen is natuurlijk niet aangenaam, maar het is geen medisch probleem.
Een ontstoken penis en voorhuid wijst op balanoposthitis. Er wordt etter geproduceerd, die onaangenaam ruikt en de hond likt vaak aan zijn penis en er zijn verschillende oorzaken mogelijk.
Stuur deze honden door naar de dierenarts om een kweek in te laten zetten.
Als je als trimmer wondjes hebt aan je handen of armen, en je krijgt die etter op die plaatsen, ontsmet het meteen en goed, want je kunt er behoorlijke ontstekingen van oplopen als je het niet meteen verwijderd.
Testikelvergroting zien we ook wel eens als trimmer verschijnen bij reuen, tumoren zijn de meest voorkomende oorzaak van een pijnloze testikelvergroting. Ze komen vooral voor bij honden ouder als 7 jaar. Infecties of verwondingen door een hondenbeet, bevriezing of contact met chemicaliën veroorzaken een pijnlijke vergroting. Terwijl tumoren zelden symptomen laten zien.
Kom je dit tegen in je trimsalon, de hond door sturen naar de dierenarts.
Parafimosis
Parafimosis is als de penis zich tijdens het paren of bij opwinding niet terugtrekt in de nauwe voorhuid. Lang haar aan het uiteinde van de voorhuid kan ervoor zorgen, dat de huid naar binnen rolt wanneer de hond een erectie heeft. Tijdens een erectie zwelt de bulbo-urethrale (de verdikking die achteraan de penis komt)klier soms zo hard op, dat de penis te dik is om zich terug te trekken in de voorhuid. Honden die dit hebben, likken aan hun penis en lijken niet op hun gemak, of blijven zeer stil staan en kunnen gaan schreeuwen. Parafimosis treft vooral jonge, oversekste Yorkshire Terriërs en soms honden die zijn gecastreerd.
Wij als trimmers komen altijd wel in aanraking met reuen die opgewonden raken tijdens de trimbeurt, en dit kan je dus overkomen.
Wat je kunt doen is als volgt:
Smeer de penis in met een in water oplosbare gel of vloeibare paraffine. Hebt u dit niet bij de hand, dan volstaat plantaardige olie(olijfolie). Trek de voorhuid naar achter of trek de penis een beetje naar voren, zodat de haren loskomen. Schuif de penis dan weer in de voorhuid.
Wat meestal ook wel eens wil helpen is een katoenen doek goed koud maken met water en dit tegen de penis aandrukken, door ineens een koude doek erop te doen wil de verdikking in de penis wel afnemen. Is dat de penis terug in de voorhuid is, dan scheer je de lange haren op de voorhuid goed kort Als dat niet mogelijk is, houd de penis dan vochtig met een van de eerder genoemde middelen en neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts. In bepaalde omstandigheden kan een operatie nodig zijn om de penis te ‘verlossen’.
Anaalklieren
Iedere trimmer weet hoe je anaalklieren moet legen. Maar wanneer zie je of het vocht wat eruit komt wel in orde is.
Normaal gesproken heeft het vocht van de anaalklieren meestal een lucht van een viskraam die geen goede vis verkopen uiteraard. En is het bruin tot donkerbruin van kleur. Dus ruiken doet het meestal wel, maar anaalklieren waar iets anders mee aan de hand is hebben een hele andere geur.
Als het vocht wat eruit komt abnormaal stinkt, geel of groen is of als er bloed in zit is dit dus een reden om de hond door te sturen naar een dierenarts.
Ga zelf ook niet verder leeg knijpen, maar blijf er van af , en stuur deze hond door.
Zo lang de hond geen last heeft van zijn anaalklieren is het ook niet nodig om die bij elke trimbeurt leeg te drukken, blijf er gewoon vanaf, goed is goed.
Oudere honden
Ook die krijgen we in de trimsalon, de honden worden tegenwoordig steeds ouder door goede verzorging en omdat de medische kennis door de jaren heen behoorlijk vooruit is gegaan .
Als je oudere honden gaat trimmen die al last hebben van stijve gewrichten, kun je die het beste niet in 1 keer afwerken, laat ze tussendoor op de grond wat lopen, laat ze regelmatig op tafel liggen, of wat je als trimmer ook kunt doen is masseren, de meeste oude honden vinden dit geweldig en genieten hier van, en je zorgt ervoor dat de bloeddoorstroming wat meer op gang komt en de spieren wat warmer worden, waardoor de stijfheid in de gewrichten en spieren wat meer weg trekt.
Dit wil niet zeggen dat je de hond een uur moet masseren, maar even 5 minuten per keer schiet al goed op.
Wat je aan de klanten kunt zeggen is om de hond op Glucosamine te zetten, of Acproh Dynam of Kynosil, dit zijn middelen waar de oudere hond beslist wat aan hebben, de gewrichten worden wat soepeler zodat de bewegingen weer iets beter gaat en de stijfheid meer gaat verdwijnen.
Maar bespaar tijdens het trimmen onze oudjes door ze tussendoor de rust te gunnen.
Maar merk je echt dat de hond in een zeer korte tijd achteruit is gegaan qua zijn bewegingapparaat, stuur ze dan door naar de dierenarts.
Waar ook goed succes mee geboekt wordt is acupunctuur, dit kun je altijd tegen je klant vertellen.
Oververhitting.
Dit probleem kan wel eens optreden tijdens het trimmen bij zeer warm weer, honden verlagen hun lichaamstemperatuur door te hijgen en in beperkte mate door te zweten via de voetzolen. Als de omgeving te warm is, werkt die techniek niet goed en raakt de hond oververhit. De lichaamstemperatuur stijgt snel en er ontstaat hittestress. Als zijn lichaamstemperatuur boven de 40.5 graden stijgt, raakt de hond in gevaar. Als de temperatuur niet meteen wordt verlaagd, sterft de hond snel.
Als je dit overkomt haal de hond weg uit de hitte. Verlaag zijn temperatuur met koud water. Als het verdampt, koelt het de huid af, neem elk vijf minuten de rectale temperatuur. Blijf afkoelen met water tot de temperatuur lager is dan 39.4 graden. Maak je geen zorgen als de temperatuur rond de 37.8 graden zakt. Een te lage temperatuur is minder gevaarlijk dan een hele hoge temperatuur.
Steek nooit het hoofd van de hond onder water, als de hond buiten bewustzijn is, zorg er dan voor dat geen water in zijn mond en neus komt.
Hetty van Berne- van Hoof
Copyright 2006
Iedere trimmer(ster) komt wel eens voor verrassingen te staan als je honden op de tafel krijgt die wat mankeren, alleen kun je er de vinger niet precies opleggen.
Met dit verhaal probeer ik iets meer duidelijkheid te verschaffen wat je als trimmer(ster) tegen kunt komen en wat je hier het beste mee kunt doen, of doorsturen naar een dierenarts.
Hotspots
Wat we vaak genoeg tegen komen zijn hotspots bij honden, deze hotspots kunnen zich zeer snel verspreiden en voordat je het weet is een plek van 1cm uitgegroeid tot 30 a 40cm in omvang.
Meestal ontstaat dit bij honden met langere vachten en onderwol die ontzettende jeuk hebben ergens op hun lichaam, ze gaan dan likken en bijten en dit kan zover gaan dat het gaat bloeden.
Je voelt het meestal al dat de haren vrij nat en plakkerig aanvoelen, en als je de rug van je hand erop legt voel je de hitte ervan af komen. Dit is dus een oppervlakkige huidontsteking, maar als je daar niets aan doet kan het zich dieper gaan manifesteren.
Ga je dan in de vacht op de huid kijken zie je een rode tot zeer rode geïrriteerde plak zitten.
Wat je als trimmer het beste kunt doen is de haren die erop staan goed kort scheren, zuurstof is nog altijd de beste genezing bij hotspots.
Als je die plaats geschoren hebt ga je de hotspot goed ontsmetten, dit kan met badedas groen, betadine of een ander middel wat niet agressief reageert op de huid, maar wel goed ontsmet.
Daarna de plek goed drogen, meestal doet de zuurstof die er nu bij kan wel de rest van het genezingsproces.
Heeft de hond toch nog jeuk kun je ook Acederm erop spuiten.( alleen wordt de huid en vacht erop heen wel geel van kleur) dit helpt ook zeer goed voor de jeuk en genezing van de hotspot.
Wel moet je de hond gaan controleren op vlooien, maar ook oormijtinfecties kunnen hotspots veroorzaken, dus zorg ervoor de je achterhaald waar de hond jeuk van heeft.
Komt er echter al pus tevoorschijn en heeft de hond meerdere hotspots, stuur dan de hond door naar een dierenarts zodat die een antibioticazalf kan voorschrijven.
Ook komen wij regelmatig gezwellen en bultjes tegen, zeg dit altijd tegen de klant en stuur ze door naar de dierenarts.
De meeste eigenaren hebben hier meestal geen weet van, maar omdat wij trimmers zo lichamelijk aan de hond werken komen wij ze meestal wel altijd tegen.
Meestal zijn het teven die niet gesteriliseerd zijn, en hebben op hun melklijsten dikwijls knobbeltjes staan die je voelt.
En bij het ene ras komt het erger voor als bij het andere ras, maar meld het altijd naar de eigenaar toe.
Oormijt is ook een veel voorkomende probleem wat we vaak tegen komen bij honden, de oormijt veroorzaakt een behoorlijke ontsteking van de gehoorgang. Het bruine of bruin/zwarte oorsmeer dat vaak in de oorschelp zichtbaar is zegt niets over de aanwezigheid van deze parasiet, maar daaraan kun je het meestal wel zien. Honden laten meestal slecht zien dat ze ziek zijn en dat geldt ook voor een oormijtinfectie. Sommige honden laten zien dat ze jeuk aan hun oren hebben, schudden met hun kop, krabben aan hun oren of schuren met de kop over de grond. De meeste honden vertonen echter geen symptomen waardoor een infectie soms jarenlang niet opgemerkt wordt.
Maar meestal ruik je het wel, als je twijfelt kun je altijd je neus gebruiken, honden met oormijtinfecties hebben meestal een aparte lucht in hun oren hangen, deze geur is best wel sterk, als je dit eenmaal geroken hebt vergeet je het niet, en zo kom je er ook achter dat er een oormijtinfectie bezig is.
Het grootste probleem is dat oormijt een chronische oorontsteking veroorzaakt en het trommelvlies kan beschadigen waardoor bacteriën door het trommelvlies in het middenoor kunnen dringen en een acute - of chronische middenoorontsteking veroorzaken.
Bij een acute middenoorontsteking loopt de hond plots met een scheve kop of kan helemaal niet lopen, of de hond loopt als iemand die teveel gedronken heeft.
Zie je dit in je trimsalon doe zelf niets en stuur de klant direct door naar de dierenarts. Ook kan de hond agressief worden van de pijn die de hond heeft. Het aangetaste oor wordt het laagst gehouden. Vaak loopt het dier cirkels en valt regelmatig om door aantasting van het evenwichtsorgaan. Indien vanuit een acute middenoorontsteking ook het binnenoor wordt aangetast, is de hond plotseling ernstig ziek, kan gaan braken en wil niet eten.
Een (chronische) middenoorontsteking is helaas moeilijk te herkennen. Sommige honden hebben pijn bij het openen van de bek en weigeren harde brokjes te eten. Vloeibaar voedsel lukt meestal wel. Het schudden met de kop na een hapje eten kan ook een symptoom zijn. Andere honden gaan meer speekselen door beschadiging van een zenuw in het middenoor. Sommige honden gaan meer reutelen doordat er ontstekingsvloeistof in de keel komt via de buis van Eustachius. Het is een pijnlijke aandoening die lastig te diagnosticeren is. Voorkomen is hierbij absoluut veel makkelijker dan genezen!
Wat je kunt doen als je dit verkoopt in je trimsalon is deze hond behandelen met Stronghold® (selamectine) Dit is een makkelijk toe te dienen pipetje dat leeggemaakt wordt op de huid in de nek. Het werkt een maand lang (lang genoeg om alle mijten die uit de eitjes komen te doden) en verspreidt zich via het huidvet. Het werkt ook tegen vlooien en wormen.
Of wat je ook kunt gebruiken is Gold Dust oorpoeder van Dezynadog, dit is te verkrijgen krijgen bij Jetty v/d Hulst, van dit product heb ik ook al goede recensies gelezen.
Cheyletiella-mijt
Hier wil ik toch iets meer aandacht aan besteden, omdat veel trimmers deze mijt over het hoofd zien.
Zowel honden en katten kunnen besmet worden met de Cheyletiella-mijt. De mijt leeft in de oppervlakkige huidlaag, maar kan bij ernstige schilfervorming ook tussen de schilfers leven. We denken dan vlug dat de hond een droge huid heeft en dat dit de oorzaak van de schilfers is. De mijten klitten hun eieren vast aan de haren. Besmetting vind plaats door direct contact, maar de mijten kunnen ook overgedragen worden door luizen, vlooien en vliegen.
De ziekte is erg besmettelijk. Vooral jonge dieren zijn gevoelig, maar ook oudere dieren kunnen besmet worden. Cocker Spaniëls, poedels en langharige katten kunnen asymptomatische(In deze fase vertoont de hond geen ziekteverschijnselen) dragers zijn. Dit betekent dat ze wel de mijt bij zich dragen, maar er zelf niet ziek van zijn. Wel kunnen zij op deze manier andere dieren infecteren.
Sommige dieren hebben helemaal geen jeuk, andere dieren barsten van de jeuk. De huid ziet er bij de meeste dieren rustig uit, maar het kan zijn dat er wat kleine wondjes, bultjes of rode plekjes aanwezig zijn. De mijten zijn redelijk groot en zouden met een vergrootglas in de vacht van uw dier gezien kunnen worden, ze noemen het ook wel eens wandelend roos, want als je heel goed kijkt zie je de schilfers bewegen.
Cheyletiellose is heel goed te behandelen. Niet alleen het dier dat de Cheyletiella-infectie heeft moet behandeld worden, maar alle andere dieren in huis moeten ook behandeld worden.
Omdat Cheyletiella zeer besmettelijk is, is het zeer onwaarschijnlijk dat uw andere dieren niet geïnfecteerd zijn. Daarnaast kan een ogenschijnlijk gezond dier drager zijn van de mijt en zo een continue infectiebron voor uw andere dieren zijn.
Ook het huis of de omgeving waar de dieren wonen moet behandeld worden. Dit kan gebeuren met Flea Zero, een poeder dat je kunt, zonder gevaar, strooien in uw huis.
Om je hond of kat te behandelen hebben je een heel goed product : Stronghold, een pesticide die je in de nek kunt druppelen. 1 pipet met 1 maand tussentijd doet de job.
Als je een hond in de trimsalon krijgt die je verdenkt van deze mijt, twijfel niet en was de hond met vlooienshampoo, laat er die even intrekken.
Cheyletiella is een zoönose, dat wil zeggen dat het ook besmettelijk is voor de mens. In 20 - 40 % van de gevallen waarbij een huisdier Cheyletiella heeft, wordt ook de mens besmet. Bij de mens zijn de eerste verschijnselen meestal rode plekjes op de armen en romp. Dus krijg je als trimmer spontane bultjes op de armen(en die komen snel) ga er dan vanuit dat de hond besmet is met deze mijt, en stuur die door naar de dierenarts .Meestal valt de jeuk erg mee. Als het dier behandeld wordt gaan over het algemeen de huidklachten bij de mens ook over. Zo niet, dan is het verstandig om toch even langs uw huisarts te gaan.
En vergeet niet je trimsalon te ontsmetten en je kleren meteen in de kookwas te gooien ,voordat je in contact komt met je eigen huisdieren en mensen.
Uitvloeiing uit de neus
Vaak genoeg komen we ook honden tegen die een uitvloeiing uit de neus laten zien, dan hebben we het hier niet over doorzichtig vocht maar over groen/geel/witachtige en bloederige uitscheidingen.
Dit zie je vaak bij oudere honden en honden met een zwakke weerstand, dit kan verschillende oorzaken hebben, maar dit gaat meestal gepaard met bacteriën in de longen of neus en allergieën .En wat te denken van grasaren in de neus.
Kieswortel abcessen kunnen soms doorbreken naar de neus. Geen dikke wang dus, maar een snotneus.
Bij hondenrassen met een lange neus worden ook regelmatig schimmels in de neus gezien. Deze schimmels veroorzaken veel pijn (de hond is sloom en eet slechter), en soms heftige bloedneuzen
Zo ook de Hondenziekte (ziekte van Carré) begint meestal met neusuitvloeiing, ook tumoren en poliepen in de neus, natuurlijk kan het meerder oorzaken hebben.
Krijg je deze honden in de trimsalon, stuur die altijd door naar een dierenarts, want dit probleem kan gaan escaleren als er niets aan gedaan wordt, maak dit ook goed duidelijk aan je klanten, want die denken vaak dat de hond alleen maar een verkoudheid heeft opgelopen.
Daarna je trimsalon goed ontsmetten i.v.m overdrachtelijke ziektes.
Vaginale uitvloeiingen
Ook komen wij in contact met teven die vaginale uitvloeiingen hebben, bij pups zien we wel eens de juveniele vaginitis, sommige pups hebben een groengele vaginale afscheiding. Deze juveniele vaginitis veroorzaakt meestal weining ongemak, al kan zich in het haar bij de vulva een korst vormen.
Wat je de mensen als raad mee kunt geven is dat ze de schaamstreek schoonmaken met een lauw zout water oplossing of een mild en sterk verdund ontsmettingsmiddel. Meestal verdwijnt de aandoening spontaan bij de eerste loopsheid.
Als de eigenaar merkt dat de hond slomer is of zich anders gedraagt stuur ze dan door naar de dierenarts.
Ook volwassen teven kunnen vaginitis krijgen, meestal lekken ze hun vulva heel vaak schoon en is de vagina vaak rood en ontstoken.
Stuur die door naar de dierenarts.
Baarmoederontsteking of pyometra is een levensbedreigende aandoening, ze ontstaan in de dagen, weken of maanden na de loopsheid.
Het eerste teken dat op een baarmoederinfectie wijst, is de afscheiding van slijm na de loopsheid. Op dat moment is de teef nog gezond, maar in haar baarmoeder hebben zich slijmproduceerende cellen vermeningvuldigd.
Er zijn twee vormen van baarmoederontstekingen, de open pyometra waarbij je dus gele pusachtige uitscheiding uit de vulva ziet komen, en dus duidelijk te zien. En zo heb je ook de gesloten pyometra, daarbij hoop de etter zich op in de baarmoeder, waarbij de symptomen zich sneller ontwikkelen. Mogelijke symptomen zijn een verhoogde dorstgevoel ( maar dit hoeft niet) vaker plassen en behoefte aan meer rust.
Als trimmer moeten wij hier altijd op voorbereid zijn en meteen de klant door sturen naar de dierenarts, vertrouw je het niet of weet je het niet zeker kun je de klant altijd beter voor de zekerheid doorsturen, want het is gewoon een levensbedreigende aandoening, beter een keer voor niets naar de dierenarts sturen als te laat doorsturen.
Aandoening reuen
Het meest voorkomend probleem bij de reuen is Balanoposthitis oftewel infecties van de voorhuid en penis, iedere trimmer kan dit verschijnsel van reuen die groen/gele afscheidingen staan te druppelen op je trimtafel, de ene meer als de ander.
Een reu produceert normaal gezien een cremeachtige, geel glijmiddel( smegma) onder de voorhuid. Bij jonge honden wordt soms zoveel smegma geproduceerd dat het uit de voorhuid druipt, dit druipen is natuurlijk niet aangenaam, maar het is geen medisch probleem.
Een ontstoken penis en voorhuid wijst op balanoposthitis. Er wordt etter geproduceerd, die onaangenaam ruikt en de hond likt vaak aan zijn penis en er zijn verschillende oorzaken mogelijk.
Stuur deze honden door naar de dierenarts om een kweek in te laten zetten.
Als je als trimmer wondjes hebt aan je handen of armen, en je krijgt die etter op die plaatsen, ontsmet het meteen en goed, want je kunt er behoorlijke ontstekingen van oplopen als je het niet meteen verwijderd.
Testikelvergroting zien we ook wel eens als trimmer verschijnen bij reuen, tumoren zijn de meest voorkomende oorzaak van een pijnloze testikelvergroting. Ze komen vooral voor bij honden ouder als 7 jaar. Infecties of verwondingen door een hondenbeet, bevriezing of contact met chemicaliën veroorzaken een pijnlijke vergroting. Terwijl tumoren zelden symptomen laten zien.
Kom je dit tegen in je trimsalon, de hond door sturen naar de dierenarts.
Parafimosis
Parafimosis is als de penis zich tijdens het paren of bij opwinding niet terugtrekt in de nauwe voorhuid. Lang haar aan het uiteinde van de voorhuid kan ervoor zorgen, dat de huid naar binnen rolt wanneer de hond een erectie heeft. Tijdens een erectie zwelt de bulbo-urethrale (de verdikking die achteraan de penis komt)klier soms zo hard op, dat de penis te dik is om zich terug te trekken in de voorhuid. Honden die dit hebben, likken aan hun penis en lijken niet op hun gemak, of blijven zeer stil staan en kunnen gaan schreeuwen. Parafimosis treft vooral jonge, oversekste Yorkshire Terriërs en soms honden die zijn gecastreerd.
Wij als trimmers komen altijd wel in aanraking met reuen die opgewonden raken tijdens de trimbeurt, en dit kan je dus overkomen.
Wat je kunt doen is als volgt:
Smeer de penis in met een in water oplosbare gel of vloeibare paraffine. Hebt u dit niet bij de hand, dan volstaat plantaardige olie(olijfolie). Trek de voorhuid naar achter of trek de penis een beetje naar voren, zodat de haren loskomen. Schuif de penis dan weer in de voorhuid.
Wat meestal ook wel eens wil helpen is een katoenen doek goed koud maken met water en dit tegen de penis aandrukken, door ineens een koude doek erop te doen wil de verdikking in de penis wel afnemen. Is dat de penis terug in de voorhuid is, dan scheer je de lange haren op de voorhuid goed kort Als dat niet mogelijk is, houd de penis dan vochtig met een van de eerder genoemde middelen en neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts. In bepaalde omstandigheden kan een operatie nodig zijn om de penis te ‘verlossen’.
Anaalklieren
Iedere trimmer weet hoe je anaalklieren moet legen. Maar wanneer zie je of het vocht wat eruit komt wel in orde is.
Normaal gesproken heeft het vocht van de anaalklieren meestal een lucht van een viskraam die geen goede vis verkopen uiteraard. En is het bruin tot donkerbruin van kleur. Dus ruiken doet het meestal wel, maar anaalklieren waar iets anders mee aan de hand is hebben een hele andere geur.
Als het vocht wat eruit komt abnormaal stinkt, geel of groen is of als er bloed in zit is dit dus een reden om de hond door te sturen naar een dierenarts.
Ga zelf ook niet verder leeg knijpen, maar blijf er van af , en stuur deze hond door.
Zo lang de hond geen last heeft van zijn anaalklieren is het ook niet nodig om die bij elke trimbeurt leeg te drukken, blijf er gewoon vanaf, goed is goed.
Oudere honden
Ook die krijgen we in de trimsalon, de honden worden tegenwoordig steeds ouder door goede verzorging en omdat de medische kennis door de jaren heen behoorlijk vooruit is gegaan .
Als je oudere honden gaat trimmen die al last hebben van stijve gewrichten, kun je die het beste niet in 1 keer afwerken, laat ze tussendoor op de grond wat lopen, laat ze regelmatig op tafel liggen, of wat je als trimmer ook kunt doen is masseren, de meeste oude honden vinden dit geweldig en genieten hier van, en je zorgt ervoor dat de bloeddoorstroming wat meer op gang komt en de spieren wat warmer worden, waardoor de stijfheid in de gewrichten en spieren wat meer weg trekt.
Dit wil niet zeggen dat je de hond een uur moet masseren, maar even 5 minuten per keer schiet al goed op.
Wat je aan de klanten kunt zeggen is om de hond op Glucosamine te zetten, of Acproh Dynam of Kynosil, dit zijn middelen waar de oudere hond beslist wat aan hebben, de gewrichten worden wat soepeler zodat de bewegingen weer iets beter gaat en de stijfheid meer gaat verdwijnen.
Maar bespaar tijdens het trimmen onze oudjes door ze tussendoor de rust te gunnen.
Maar merk je echt dat de hond in een zeer korte tijd achteruit is gegaan qua zijn bewegingapparaat, stuur ze dan door naar de dierenarts.
Waar ook goed succes mee geboekt wordt is acupunctuur, dit kun je altijd tegen je klant vertellen.
Oververhitting.
Dit probleem kan wel eens optreden tijdens het trimmen bij zeer warm weer, honden verlagen hun lichaamstemperatuur door te hijgen en in beperkte mate door te zweten via de voetzolen. Als de omgeving te warm is, werkt die techniek niet goed en raakt de hond oververhit. De lichaamstemperatuur stijgt snel en er ontstaat hittestress. Als zijn lichaamstemperatuur boven de 40.5 graden stijgt, raakt de hond in gevaar. Als de temperatuur niet meteen wordt verlaagd, sterft de hond snel.
Als je dit overkomt haal de hond weg uit de hitte. Verlaag zijn temperatuur met koud water. Als het verdampt, koelt het de huid af, neem elk vijf minuten de rectale temperatuur. Blijf afkoelen met water tot de temperatuur lager is dan 39.4 graden. Maak je geen zorgen als de temperatuur rond de 37.8 graden zakt. Een te lage temperatuur is minder gevaarlijk dan een hele hoge temperatuur.
Steek nooit het hoofd van de hond onder water, als de hond buiten bewustzijn is, zorg er dan voor dat geen water in zijn mond en neus komt.
- Haal de hond zo snel mogelijk uit de hitte. Breng hem naar een koele, goed geventileerde ruimte. Leg hem indien mogelijk op een koel oppervlak om zijn temperatuur te verlagen. Geef hem koel water met een klein snufje zout als die bij bewustzijn is.
- Koel vooral het hoofd van de hond, om te voorkomen dat de hersenen overhit raken en om de ademhaling te verbeteren. Verwijder een teveel aan speeksel uit de mond en dep de kop met koel water, Leg een zak bevroren erwten of iets anders wat voor handen is in een doek gewikkeld op zijn hoofd om de temperatuur van de hersenen te verlagen.
- Je kunt de hond als die bij bewustzijn is in bad met water leggen, koel water over hem heen sproeien of hem bedekken met een natte handdoek waar je regelmatig water over heen giet, zodat de handdoek koel blijft, masseer ondertussen de poten stevig om de bloedcirculatie te verbeteren en het risico op shock te verkleinen.
- En zorg dat je zo snel mogelijk met de hond naar de dierenarts gaat ten alle tijden.
Hetty van Berne- van Hoof
Copyright 2006